Τέτοια ώρα τέτοια λόγια...Είμαι χεσμένος και πάει καιρός που έχω να γράψω έτσι... Υποτίθεται οτι ξεκίνησα να γράφω μόνο όταν έχω κάτι να πω. Λοιπόν τώρα που δεν βλέπω την μύτη μου ξέρω οτι όλα είναι για τον πούτσο... Μπερδεύτηκα στην κλίκα των blogs χωρίς να καταλάβω τι με χτύπησε. Κατάλαβα οτι σχολιάζουν τα κείμενά μου μόνο αφού τους έχω σχολιάσει εγώ... Πρέπει να καταλάβετε όλοι οτι όταν λέω (γράφω) κάτι δεν προέρχεται από σκέψη βαθειά ή κάτι τέτοιο... Όταν μου κατεβαίνει κάτι στο κεφάλι το γράφω... Σχολιάζω κείμενα που ποτέ δεν ασχολήθηκαν μαζί μου. Πολύ απλά δεν με νοιάζει... Όταν πιστεύω οτι έχω κάτι να πω το λέω, αλλιώς το βουλώνω... Διαβάζω ανθρώπους που έχουν πολλά να πουν και ίσως απλά δεν το έχουν καταλάβει... Ανθρώπους που μπορούν να αισθανθούν πολλλά χωρίς να ζητήσουν εξηγήσεις... Μικρέ ανθρωπάκο ο καθένας μπορεί να αγπάει τον διπλανό του χωρίς να ξέρει γιατί... Απλά μπορεί να νιώσει την αγτάπη... Πραγματικά σε όποιον έχω μιλήσει (σχολιάσει) το έκανα γιατί πίστεψα οτι έχω κάτι να πω... Μπορεί να είμαι απλά μαλάκας. Δεν με νοιάζει να έχω πολλά σχόλια, με νοιάζει να με ακούν (διαβάζουν) αυτοί πόυ έχω εγώ επιλέξει. Είμαι μικρός ακόμα, μόλις 24, αλλά γαμώ το χριστό μου έχω ζήσει όσα πολλοί θα ζήσουν σε δεκαπέντε ζωές. Σου ακούγεται τρελό αυτό αλλά δεν με νοιάζει γιατί δεν με ξέρεις, έτσι δεν είναι? Δεν ξέρεις ποιός είμαι εγώ, τι έχω νιώσει, τι έχω δει, τι έχω ζήσει... Ο καθένας λέει (γράφει) ότι θέλει για τον εαυτό του. Σχολιάζω και δεν ξέρω σε ποιόν μιλάω... Άντρες που παριστάνουν τις γυναίκες και γυναίκες που παριστάνουν τους άντρες. Και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Εγώ είμαι αυτό που βλέπετε (διαβάζετε) και δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω για να πείσω κάποιον. Απλά ζητάω απ' τον καθένα που μπαίνει στο δικό μου "κόσμο" να είναι ο εαυτός του... Ότι διαβάζετε είναι η πραγματικότητα και αν έχετε κάτι να πείτε καλώς, αλλιώς πάρτε τον πούλο και μη μου τα πρήζετε. Καλώς σας βρήκα. Κάνω μια καινούργια αρχή...