οι δρόμοι έχουν στεγνώσει πια, γέμισαν με κόσμο
η ώρα έχει περάσει, κοντεύει να ξημερώσει
όλα γύρω μου φαίνονται θολά, δεν ξέρω τι φταίει
το αλκοόλ, τα σκατά ή η τρέλα που παραμονεύει στην άκρη του μυαλού μου
αυτή η πόλη μου φαίνεται ξένη, απίστευτο μου φαίνεται
μου αρέσει να οδηγάω έτσι, άσκοπα και να σκέφτομαι μαλακίες
δεν πρέπει να ξεχνάω να προσέχω το δρόμο...
όλα κλείνουν σιγά σιγά όμως δεν θέλω να πάω σπίτι ακόμα, λίγο ακόμα...
δε θέλω να σε πάρω τηλέφωνο, δε θέλω να με ακούσεις πάλι χάλια
ένα ποτάκι ακόμα ρε φίλε, που θα το πιούμε... τελευταίο... μέχρι το επόμενο...