Μετά από πρόσκληση της Alicia και της Γωγώς θα γράψω για τις μουσικές της ζωής μου. Δεν θα γράψω για ότι έχω ακούσει ή για ότι κατά καιρούς μου άρεσε αλλά για τις μουσικές που πιστεύω ότι με έκαναν όπως είμαι τώρα.

Κάποτε λοιπόν μου άρεσε ο Παπακωνσταντίνου, μου άρεσε η φωνή του αλλά περισσότερο μου άρεσαν αυτά που έλεγαν τα τραγούδια του. Τραγούδια όπως το Βαρέθηκα τα χωρατά, Αυτούς τους έχω βαρεθεί, Βικτώρια, Κι αν είμαι ροκ, Πόρτο Ρίκο, Φρόνιμα κούκλα μου, τα άκουγα συνεχώς και πολλά άλλα που δεν λέει να τα γράψω όλα τώρα.

Με τον καιρό όμως άρχισα να απογοητεύομαι από το πρόσωπο αλλά ποτέ από τους στίχους. Από τότε σταμάτησα να λέω ότι μου αρέσει ο Παπακωνσταντίνου και άρχισα να λέω ότι απλά μου αρέσουν τα τραγούδια που τραγουδά. Έτσι άρχισα να ψάχνω πίσω από τη φωνή που άκουγα και ανακάλυψα αυτόν που άλλαξε τα πάντα στη ζωή μου, τον ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟ. Τραγούδια όπως η Μπαταρία, Εγώ με τις ιδέες μου, Γιουσουρούμ, Όλοι δηλώνετε μια ιδιότητα, Μηχανισμός, Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις, χαράχτηκαν μέσα μου για πάντα. Απίστευτοι στίχοι, μοναδική ερμηνεία, λέξεις περίεργες, δύσκολες, δυσνόητες, ειδικά για ένα παιδί 14 χρονών. Και το σημαντικότερο, από έναν άνθρωπο που έκανε κάθε λέξη που έγραψε τρόπο ζωής.

Την ίδια περίοδο ανακάλυψα και τον Παύλο Σιδηρόπουλο από έναν ζαμπονάκια που τραγουδούσε συνεχώς την Ώρα του Stuff. Ο Σιδηρόπουλος με κόλλησε πραγματικά εκείνη την περίοδο με τραγούδια όπως το Μπλουζ του παλιοκάραβου, Ο γερο Μαθιός, Το ξέσπασμα, Τω αγνώστω Θεό. Τα τραγούδια του Άσιμου και του Σιδηρόπουλου είναι αυτά που σημάδεψαν την εφηβεία μου. Ξενύχτια στην πλατεία με το κασετοφωνάκι να παίζει και τα μπαφίδια να φωτίζουν τα πρόσωπά μας και να καίνε τα κεφάλια μας.

Λίγο πιο πίσω έρχονται οι Τρύπες με την υπέροχη φωνή του Αγγελάκα και κομμάτια όπως η Γιορτή, το Πάρτυ στον 13ο Όροφο, το Τρένο, ο Ξένος. Μαζί τους τα Διάφανα Κρίνα με τη βαθειά φωνή του Θάνου Ανεστόπουλου να τραγουδά το Λιώνοντας Μόνος, το Έγινε η Απώλεια Συνήθειά Μας, τις Μικρές Αλήθειες και φυσικά τη Νύχτα.

Μεγαλώνοντας λίγο πέρασα στο ξένο ροκ με σημαντικότερο άκουσμα τους Deep Purple και τα αγαπημένα Highway Star, Black Night, Lalena και το When a Blind Man Cries. Αυτά επέλεξα γιατί τα ακούω και τώρα. Λίγο Led Zeppelin και λιγότερο Metallica. Ένα πέρασμα από τους Doors το μόνο που μου άφησε (ξέρω ότι για πολλούς είναι ιεροσυλία αυτό που θα πώ) είναι ένα ολοκαύτωμα στο κεφάλι.

Απ’ το τρίτο έτος και μετά άρχισα να ακούω πολύ Μάλαμα. Αυτό που ξεχωρίζω είναι το Χαμένο Ρούχο («Στην κολυμπήθρα ρίξανε νερό αλκοολούχο...»). Τον γούσταρα πολύ, μάλλον επειδή είναι ξυδάκιας (όποιος τον έχει δει live καταλαβαίνει). Λίγο Πασχαλίδη, Κανά και αρκετούς άλλους όχι τόσο σημαντικούς (για μένα...).

Λίγο αργότερα μπλέκω με τα ρεμπέτικα, κόλλημα που κρατάει ακόμα. Μπάτης, Δελιάς, Εσκενάζη, Παγιουμτζής είναι η παρέα μου στα «Χρόνια Της Καταστροφής» όπως τα λέμε.

Πολλά από αυτά τα ακούω και τώρα αρκετά συχνά εκτός απ’ τον Άσιμο που δεν σταμάτησα ποτέ.

Ξέχασα να πω ότι μου αρέσει πολύ ο Μητροπάνος. Δεν κάνω πλάκα, τον γουστάρω πολύ, τον μοναδικό λαϊκό.

Όποιος περάσει από εδώ και δεν έχει γράψει αντίστοιχο post (από όσο είδα οι περισσότεροι έχουν γράψει) τον προσκαλώ εγώ να το κάνει.

Μετά από πρόσκληση της alicia θα απαντήσω και εγώ με τη σειρά μου σε 29 ερωτήσεις.

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Να κάνω κάθε στιγμή ακριβώς αυτό που θέλω.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Όταν δούλευα πρωί, η δουλειά. Τώρα σηκώνομαι για να πιω καφέ και να διαβάσω εφημερίδα (γενικά αποφεύγω να κοιμάμαι πολύ).
3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Δεν ξέρω ακριβώς αλλά γενικά γελάω συνέχεια, οπότε...
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Επιμονή. Κάποιοι κακοπροαίρετοι το λένε εγωισμό (κυρίως γυναίκες).
5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Είμαι πολύ οξύθυμος, φωνάζω και τσακώνομαι σχετικά συχνά.
6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Μάλλον σε αυτά που πιστεύω ότι έγιναν από λάθος, αν και γενικά δεν δέχομαι τα λάθη. Μια γκόμενα μου είχε πει οτι είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των σκορπιών, ισχύει;
7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με καμία.
8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Αυτοί που κάνουν αυτό που θέλουν.
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Χανιά πριν 3 χρόνια περίπου με μια γκόμενα που γούσταρα πολύ.
10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο αν και αυτός που μου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση (ίσως και λόγω ηλικίας) είναι ο Καζαντζάκης.
11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Το θάρρος. Δεν μιλάω για τσαμπουκάδες (και εκεί βέβαια) αλλά γενικότερα.
12 ...και σε μια γυναίκα;
Εξυπνάδα. Τώρα βέβαια χρειάζεται ανάλυση για το πώς εννοώ την εξυπνάδα αλλά δεν είναι για εδώ.
13 Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Πάμε παρακάτω…
14 ???
Παρακαλώ;
15 Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη (τα είπαμε παραπάνω).
16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
Γενικά δεν είμαι φαν των ταινιών οπότε καμία.
17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Κανένας.
18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
Μαυροκόκκινο (μια λέξη).
19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Που ότι και να γίνει συνεχίζω να χαμογελάω.
20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Four Roses σκέτο.
21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Μόνο για όσα έκανα χωρίς να τα θέλω. Σημασία έχει κάθε στιγμή να κάνεις αυτό που θέλεις εκείνη ακριβώς τη στιγμή, όχι την προηγούμενη και σίγουρα όχι την επόμενη.
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Τους δήθεν...
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Ακούω μουσική.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος...
25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν πιστεύω ότι κάνω καλό σε κάποιον που συμπαθώ.
26. Ποιο είναι το μότο σας;
Τρως τα σκατά σου και συνεχίζεις.
27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χωρίς να το καταλάβω.
28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Τα έξι νούμερα του τζόκερ...
29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Ανασύνταξης δυνάμεων...


Θα ήθελα να ζητήσω από αυτούς που θα διαβάσουν αυτό το post και δεν έχουν απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις να το κάνουν.